Өвөг эцэг нь хошуу ноёноо эсэргүүцсэн хэргээр шоронд үхсэн ба эцэг нь Өвөр Монголоос Халхад ирж эхтэй нь суусан боловч хадмуудтайгаа таардаггүй тул Монголын дорнод хязгаараас Хүрээнд нүүн иржээ. Хүү Сүхийг Онходын Жамъян гүнд шавь оруулан гэрээр монгол бичиг, дөрвөн аргын тоо заалгуулж бичиг үсэг тайлуулсан байна. Хүү Сүх 19 насандаа цэрэгт татагдан улмаар пулемёт сумангийн дарга болж, Бавуужавын эсрэг дайнд тодроод “баатар” хэмээх цолыг нэрнийхээ ард нэмж авчээ. Сүхбаатар нэлээд мөрийтэй тоглох дуртай хүн байсан бөгөөд 1920 онд ЗОУ-руу явах зардлаараа тоглочихсон тул гэрээ зараад эхнэр, хүүхдээ айлын пинд үлдээгээд явсан ба Данзангийнхаар хоноглож явжээ. Жанжин Сүхбаатар 1925 оны 2 дугаар сард 30 насандаа гэнэт нас барсан ба түүний мөрийнд алдсан нилээд өр гарч ирснийг Засгийн газраас цайруулж байжээ.
Баабар “Монголчууд нүүдэл суудал” 1-р дэвтэр 364 тал
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen